Besluitvorming over de Ring Utrecht nog geen gelopen koers!

Details

Gepubliceerd op dinsdag, 17 maart 2015 09:00

Veel huiswerk voor de komende 3 jaar

"Is het besluit niet al gevallen?" Dat wordt ons nog wel eens gevraagd, als het over verbreding van de Ring Utrecht en de bak in Amelisweerd gaat. Het antwoord: nog lang niet! De minister heeft – vooralsnog, door de steun van de PvdA - een meerderheid in de Tweede Kamer voor haar plannen. Maar de eigenlijke besluitvorming via een Tracébesluit (TB) moet nog altijd beginnen. Dat besluit komt op zijn vroegst medio 2017.

Medio 2017... Dat is zeker na de volgende verkiezingen van de Tweede Kamer. En daarna is er nog de mogelijkheid van beroep bij de Raad van State. De aanleg start op z'n vroegst in 2018 en duurt in principe tot 2026.

De eerste formele stap op weg naar dat Tracébesluit is het Ontwerp Tracébesluit (OTB). Dat wordt op zijn vroegst eind dit jaar genomen, maar in de wandelgangen wordt al gesproken over voorjaar 2016. Over dat OTB moeten Rijk, provincie en gemeente elkaar vinden. En daar gaan nogal wat poortjes aan vooraf, zie (voor de liefhebber) de hele planning zoals die nu vaststaat.

De to-do lijst van Rijkswaterstaat

1... De komende maanden moet duidelijkheid komen over een definitieve verkeersprognose.

De plannen tot verbreden van de Ring zijn gebaseerd op prognoses uit 2006, dus van vóór de crisis. De Commissie voor Milieueffectrapportage (Commissie MER) heeft aangegeven dat voor onderbouwing van nut en noodzaak van de plannen in de MER 2e fase opnieuw naar die cijfers moet worden gekeken. De maatschappelijke kostenbatenanalyse (MKBA) van de minister zelf kwam tot de conclusie dat het hele plan een negatief rendement oplevert; uitstel is het meest verstandig!

2... Verder wacht de provincie nog altijd op de uitwerking van een Meest Milieuvriendelijk Alternatief (MMA).

3... Er moet overeenstemming zijn tussen het Rijk en de gemeente Utrecht hoe het verkeer op de Ring wordt opgevangen wanneer gedeelten van de A27 vanwege werkzaamheden aan de vliesconstructie bij Lunetten of in de bak van Amelisweerd moet worden afgesloten. De Waterlinieweg kan niet alles aan!

4... Aan de hand van een definitief ontwerp kan er pas een definitieve inschatting worden gemaakt van de geluidhinder, welke geluidschermen nodig zijn (bekend is al dat die plaatselijk 9 tot 12 meter hoog zouden moeten worden!) en hoe hoog de kosten daarvan worden.

5... Rijk, provincie en gemeente moeten het verder eens worden over de inpassing (bijvoorbeeld bij Lunetten en Maarschalkerweerd) en wie welke inpassingsmaatregelen moet betalen (waaronder herinrichting - zowel plaatselijk als buiten het tracé). Daarbij speelt een discussie over het 'dak op de bak' en de aansluiting op zowel het bos als de kant van de sportvelden. Dat wordt veel ingewikkelder dan gedacht, omdat de weg onder dat dak in de richting van de Kromme Rijn omhoog stijgt.

6... Last but not least: in Amelisweerd wordt een deel van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) gekapt. Die hectaren dient het Rijk elders te compenseren. Omdat het om heel waardevol bos gaat moet er elders flink meer bos worden geplant dan er in Amelisweerd wordt gekapt. Dat moet bij het ter visie leggen van het OTB geheel geregeld zijn met de grondeigenaar. Met de gemeente Utrecht zijn wij van mening dat dit niet op de huidige landbouwgronden kan, omdat boeren dan worden gedwongen om hun bedrijf verder te intensiveren op de resterende grond. Ook op andere plekken langs het tracé worden veel bomen gekapt, die allemaal ergens in een landschapsplan moeten worden gecompenseerd.

Al met al heeft Rijkswaterstaat nog heel veel te doen – terwijl de noodzaak en de opbrengst van de verbreding alleen maar meer twijfelachtig wordt.

Tekst: Jos Kloppenborg / Kracht van Utrecht